Hoe we marktspecifieke lijsten met scheldwoorden maken en gebruiken
BIJGEWERKT 12 AUG. 2022
Hoe we marktspecifieke lijsten met scheldwoorden ontwikkelen
In onze richtlijnen voor de community wordt een scheldwoord gedefinieerd als een woord dat inherent aanstootgevend is en wordt gebruikt als een belediging voor een beschermd kenmerk. Er zijn meerdere teams betrokken bij het aanwijzen van een scheldwoord, waaronder beleidsteams, marktteams en teams voor de betrokkenheid van belanghebbenden. Om lijsten met scheldwoorden te maken, voeren onze regionale teams voortdurend kwalitatieve en kwantitatieve analyses uit op de taal en cultuur van hun regio of community (die we een markt noemen). Dit omvat het beoordelen van hoe een woord lokaal en informeel wordt gebruikt, de prevalentie van het woord op onze platformen en de betekenis die eraan is verbonden wanneer het wordt gebruikt. Ze kunnen culturele kennis gebruiken die is gebaseerd op nieuwsartikelen, academische studies en ander taalkundig onderzoek. Onze regionale teams worden bijgestaan door andere experts op het gebied van onze beleidsregels en operationele processen. De teams onderzoeken de culturele context (op basis van nieuwsartikelen, wetenschappelijke artikelen, enzovoort) en moeten minstens 50 contentitems met de betreffende term verzamelen en beoordelen. Zodra die analyse is voltooid, beoordelen beleidsteams alles wat door lokale markten wordt aangeboden, zodat de content wordt beoordeeld op basis van het relevante Meta-beleid. Marktteams moeten ervoor zorgen dat hun lijsten met relevante scheldwoorden zo volledig en up-to-date mogelijk zijn.
We analyseren ook de manieren waarop bepaalde woorden op onze platformen worden gebruikt om te bepalen in hoeverre ze voldoen aan onze definitie van scheldwoord. Het gebruik van woorden op onze platformen kan bijvoorbeeld wijzen op enkele scheldwoorden die eerder niet-geïdentificeerde variaties of gerelateerde termen bevatten die moeten worden overwogen. We analyseren het gebruik van scheldwoorden op onze platformen om die gevallen te identificeren. Bovendien bevatten lijsten en beleidsregels voor scheldwoorden richtlijnen over omstandigheden waarin een bepaald scheldwoord op een toegestane manier kan worden gebruikt. Dat geldt bijvoorbeeld wanneer scheldwoorden worden gebruikt waarbij duidelijk naar zichzelf wordt verwezen, wanneer ze worden gebruikt met de alternatieve betekenis ervan, bij het bespreken van het gebruik van het scheldwoord, bij het rapporteren over het scheldwoord, bij het veroordelen van het gebruik van het scheldwoord, of wanneer het scheldwoord op een expliciet positieve manier wordt gebruikt.
Hoe we marktspecifieke lijsten met scheldwoorden toepassen
Een taal kan worden gedeeld tussen landen en culturen, maar scheldwoorden zijn vaak specifiek voor een regio of community (die we een markt noemen). Daarom gebruiken we lijsten met scheldwoorden die specifiek zijn voor markten, niet alleen voor talen. In alle schendingsgebieden hebben we beoordelaars die meerdere regio's in meerdere talen behandelen (om zo veel mogelijk rekening te houden met alle dialecten). Deze beoordelaars worden toegewezen aan wachtrijen op basis van taalexpertise en vaardigheden op het gebied van het type overtreding, zodat ze een goed idee hebben van welke lijsten met scheldwoorden het relevantst zijn voor hun respectieve contentwachtrijen. Onze routering voor contentbeheer bevat zowel taal als regio om de juiste beoordelaar(s) voor content te bepalen, maar over het algemeen speelt taal een grotere rol in die complexe routering. De marktwachtrijen van de Zuidkegel omvatten bijvoorbeeld content die afkomstig is uit Chili, Uruguay, Argentinië en Paraguay en waarvoor de primaire taal Spaans is. Elk marktwachtrij-algoritme heeft ook een voorwaarde die een 'catch all' wordt genoemd. Deze voorwaarde maakt het mogelijk dat alle opdrachten in een taal die niet is toegewezen aan de landen die de markt bestrijkt, automatisch vallen in de markten die het relevantst zijn voor die taal. Franstalige opdrachten die geografisch afkomstig zijn van de Zuidkegel-markt (Argentinië bijvoorbeeld) zouden bijvoorbeeld in de wachtrijen van de beoordeling van de Franse markten vallen en vice versa. Wanneer een scheldwoord verschijnt in een taal die verschilt van de rest van een contentitem, markeert onze geschaalde beoordelingstechnologie dit als voorkomend op de lijst met scheldwoorden van een andere markt, zodat dit scheldwoord grootschalig en in alle wachtrijen op de markt wordt gemarkeerd als mogelijk schendende taal.
Wachtrij-algoritmen houden rekening met zowel taal als land, omdat voor scheldwoorden voorwaarden (of goedaardige alternatieve gebruiksmogelijkheden) kunnen gelden met betrekking tot wat er op dat moment en in de marktcontext in de wereld gebeurt. Marktcontext is belangrijk voor beoordelaars om te bepalen of een woord in een toegestane gebruiksmogelijkheid voorkomt of niet. Als de context ontbreekt en er geen andere toegestane gebruiksmogelijkheid is, nemen we het zekere voor het onzekere en beschouwen we de content als schendend.
Hoe we marktspecifieke lijsten met scheldwoorden controleren en bijwerken
We voeren een jaarlijkse controle uit van onze lijsten met scheldwoorden. Dit gebeurt door onze operationele teams in samenwerking met onze regionale marktteams, die samen de scheldwoorden beoordelen en bepalen of het woord nog steeds het aanstootgevende karakter heeft dat het aanvankelijk kwalificeerde voor de lijst. We moedigen ook onze regionale teams, inclusief grootschalige beoordelingspartners, aan om de taalkundige ontwikkeling van hun markt voortdurend te volgen en op basis daarvan nieuwe scheldwoorden voor te stellen die aan hun marktlijst moeten worden toegevoegd of voor te stellen om bestaande woorden op de lijst te herzien. Tot slot vragen we de maatschappij en niet-gouvernementele organisaties waarmee we samenwerken om input te leveren over welke woorden als scheldwoorden moeten worden beschouwd.